Specjaliści

W Dziedzictwie Imperium gra się specjalistami. To zdanie powtarzamy jak mantrę na każdej prelekcji poświęconej systemowi. Można je w różnych wersjach znaleźć w kilku miejscach podręcznika. W naszym systemie nie zaczyna się z poziomu szczurołapa-amatora, a kogoś znającego się na tym co robi. Szanowanego za swoją wiedzę i profesjonalizm. Służy temu system Umiejętności Pierwszorzędnych. Jednak pojawia się tu pewien problem.

Zasady nie mówią, jaki poziom Umiejętności jest maksymalnym przy tworzeniu postaci. W podręczniku można znaleźć lakoniczną informację: decyzja należy do MG. Uproszczony system tworzenia postaci załatwia tę sprawę. Nakłada czytelne ograniczenia. Jednak jeżeli grupa wybrała metodę punktową, na osobę prowadzącą spada wielka odpowiedzialność. Ma przed sobą trudną decyzję, zwłaszcza jeśli dopiero zaczyna prowadzić Dziedzictwo Imperium.

W rozdziale przeznaczonym dla Mistrza Gry zaprezentowaliśmy dwa podejścia do konstruowania postaci i kampanii: „od zera do bohatera” oraz „wielkich tego świata”. Tych możliwości jest dużo więcej. Dziś mamy zamiar je Wam przedstawić i uporządkować informacje na ich temat.

Maksymalny poziom świetny (4) – młodzi i utalentowani – taki start to otwarcie długich kampanii, w których zdolne postaci dojdą powoli do mistrzostwa. Przed nimi wiele sesji, nim będą mogły się nazwać mistrzami i jeszcze więcej nim poznają wszystkie tajniki swej specjalizacji. Około 40 PD dzieli takich bohaterów od maksimum Umiejętności (a w rzeczywistości jeszcze więcej, bo przecież będą inwestować też w inne rzeczy). Niewielka liczba specjalnych zdolności zmusza postaci do współpracy i wspiera grę drużynową. To domyślny poziom dla postaci tworzonych metodą uproszczoną.

Jedna Umiejętność mistrzowska (5) – lokalni specjaliści – ta opcja jest chyba najbardziej zrównoważona. Pozwala wyraźnie zarysować specjalność postaci i obdarzyć ją na początku jako taką Reputacją. Daje przy tym dużo możliwości rozwoju. Postaci są dobrze przygotowane do spełniania swej roli w grupie, ale jednocześnie nie są przesadnie skupione na wąskiej dziedzinie. Pozostają dość wszechstronne zachowując znaczącą przewagę nad zwykłymi śmiertelnikami na wybranym polu. Liczba 23 punktów postaci jest pomyślana właśnie pod kątem takich postaci. Wyższe współczynniki wymagają już wzięcia kilku Wad.

Maksymalny poziom mistrzowski (5) – wybitne indywidualności – przy takim układzie zmienia się trochę ciężar rozgrywki. Z opowieści o grupce ludzi zebranych wspólnym celem przechodzimy ku  historii większego stronnictwa. Każdego BG otacza już wianuszek BNów – podległych grup czy oddziałów, uczniów czy patronów. Dużo łatwiej też wykorzystać zasadę Znajomości by wprowadzać nowych. Przy poprzednich opcjach społeczne zaplecze było domeną konkretnych typów postaci, tu jest to już kwestia powszechna. Trochę inne jest też zwykle miejsce bohaterów w świecie. Są indywidualnościami, znanymi zwykle w całej krainie. Posiadają urzędy, tytuły i własne obowiązki. To wymusza na Mistrzu Gry zmianę podejścia i tempa rozgrywki. Dziedzictwo Imperium odchodzi tu daleko od klasycznego fantasy.

Jedna Umiejętność genialna (6) – imperialne sławy – to już gra bardzo różniąca się od standardów innych systemów  Postaci są potężne, a na swoim wąskim polu niepokonane. Mogą rywalizować z mistrzami spośród innych ras. Normą stają się niemal (lub faktycznie) nadprzyrodzone zdolności, stawiające postaci ponad zwykłymi śmiertelnikami. Bohaterowie to niezwykle ważne persony – generałowie, arcymagowie, hrabiowie czy cenieni w całym Imperium artyści, pokroju naszego Michała Anioła. Jednocześnie otacza ich grupa oddanych BNów. Celem przestaje być osiągnięcie perfekcji – to postaci mają już za sobą. Wyzwania i stawki stają się wyższe, tyczą się całych krain i Imperium. Niezwykłe możliwości pozwalają dokonać niesamowitych czynów. Takie postaci potrzebują by „działać” kilku dodatkowych punktów przy tworzeniu. Inaczej gra z początku może nie sprawiać przyjemności.

Bez ograniczeń – arcymistrzowie w wąskiej dziedzinie – z wielką siłą przychodzi wielka odpowiedzialność. Takie opowieści mówią o wybitnych oryginałach Imperium. Potężnych, wpływowych, niezwykłych. Mających ogromnie dużo możliwości działania samodzielnie i przez swych podwładnych. Znają ich wszędzie na ziemiach człowieka. Są jednak niezwykle wyspecjalizowane. Brak im wszechstronności. W związku z tym paradoksalnie takie postaci potrzebują siebie nawzajem przynajmniej tak, jak te z świetnymi (4) Umiejętnościami, bo koszt punktowy zestawu genialnych (6) poziomów bardzo ogranicza ich możliwości.